Çalışan bir annenin bir günü...

     Mezun olduğumdan beri neredeyse duraklamadan çalışıyorum. 3,5 yıldır da atölyemi işletiyorum. Ama ilk kez bu yıl bu kadar zorlanıyorum. Neden ? Çünkü bu yıl İlda var.
     Takip ettiğimiz instagram anneleri hislerini tarif ettikçe ( ben bu dünyada en çok anne olmayı sevdim ) kalıbı başta olmak üzere bu tarz yüzlerce kutsal itiraflardan aşırı etkilenmiş olmalıyım ki bebeğim olmasını çok istiyordum. Ama sanırım o kalıplar daha çok evde vakit geçiren annelerin hisleri imiş... Anne olmak dünyanın en güzel, ama güzel olmaktan daha çok en zor şeyi imiş. Hele de çalışan anne olmak. Ki ben bir nebze günde 10-12 saat çalışmıyorum. Normal sistemde çalışan annelerin hislerinide aşırı merak ediyorum...
      Örneğin iki çekimim olduğu bir gün; sabah kalkıyorum, ( gece yarım yamalak uyuyorum ya neyse) İlda'nın kimya deneyi türünden olan kahvaltısını hazırlıyıp besliyorum, her seferinde gittiğimiz yerde 10 gün mahsur kalacakmışçasına detaylı çantasını hazırlıyorum. Kendi kişisel bakımlarımı yapıyorum. (Bakım derken yanlış anlaşılmasın diş fırçalıyorum yani :D ) Fotoğraf makinemi ve yanıma alacağım herşeyi yüklenip (İlda'yıda sayarsak yaklaşık toplamda 18 kg ) yola çıkıyorum. İlda'yı anneme bırakıp atölyeye geçerken mutlaka kargo gönderilerimi yapıyorum. Hemen atölyeyi temizliyor ve çekimlerimi yapıyorum (yaklaşık 4 saat sürüyor). Bu arada 8 kez anneme İlda'yı sorup, yaklaşık 10 kere de müşterilerimle telefon görüşmesi yapmış oluyorum.
        Çekimler bitti saat yaklaşık 16:00 (öğlen yemeği yok). Ofisi darmadağınık bırakıp annemden İlda'yı almaya gidiyorum 18 kg gittiğim annemden her seferinde 23kg dönüyorum ve hepsini taşımayı başarıyorum :D
Eve döner dönmez İlda ile ilgilendikten sonra eğer o izin verirse çamaşır,bulaşık,ütü(bunu hep Fatih'e bırakıyorum),yemek,temizlik ve aklınıza gelecek diğer tüm ev işlerini yapmak için işe koyuluyorum. Bu arada telefonum "fotoğraflarımızı bekliyoruz" türü mesajlarla dolup taşıyor. İlda uyuyunca hallederim diye planlıyorum ama İlda 23:00'de uyuyor sonrasında gözlerimin gücü yettiğince photoshop yapıyorum ve yine bol bölünmeli bir uykuya geçiyorum...

İşte genel bir günümün özeti... Fotoğraflarınızı hemen beklemekte çok haklısınız, ama İlda büyüdükçe her şey daha zor olmaya başladı...